उर्दू शब्दकोष

افسانه afsāna

P افسانه afsāna [af = Zend aiwi or aibi = S. abhi; sāna, fr. Zend rt. śā = S. śā (śo)], s.m. Tale, fiction, story, romance:—afsāna-ḵẖẉān, afsāna-go, s.m. Story-teller, romance-teller:—afsāna-goʼī, s.f. Story-telling; the profession of a story-teller.

افشانی afshānī rel. n. fr. afshān, q.v.

P افشانی afshānī (rel. n. fr. afshān, q.v.), adj. Sprinkled, scattered over, &c.;—s.f. Scattering, sprinkling, dispersion:—afshānī kāg̠aẕ = zar-afshān kāgaẕ, q.v.s.v. afshān.