سوئے رات کو روتے روتے
اٹھ بیٹھے پھر سوتے سوتے
کاش وہ زیب بالیں ہوتے
ہم چونک اٹھتے سوتے سوتے
ختم ہوا افسانۂ ہستی
ہنستے ہنستے روتے روتے
بیت چلی برسات بھی آخر
کاٹ دیں راتیں روتے روتے
تیری یاد میں او پردیسی
عمر گنوا دی روتے روتے
سوکھ گئیں آشاؤں کی کلیاں
فیض بہاراں ہوتے ہوتے
شور ہے ہر سو نیرؔ نیرؔ
ہو گئے چرچے ہوتے ہوتے
مأخذ :
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
Close
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
