کیا ملا سارے جہاں کی خاک ہم کو چھان کر
کیا ملا سارے جہاں کی خاک ہم کو چھان کر
دم بخود بیٹھے ہیں سناٹے کا خیمہ تان کر
فکر کے تابوت میں سوچوں کی میت لے گیا
گھر سے نکلا تھا وہ جانے جی میں کیا کیا ٹھان کر
کس قدر گمبھیرتا تھی اس کی ہر اک بات میں
لے گیا میرا سکوں وہ میرا گھر پہچان کر
شہر کی گلیوں کے پتھر دشمن جاں کر لئے
بھول کر اک گل بدن کو ہم نے اپنا جان کر
جسم کی دیوار سے سائے لپٹ کر رہ گئے
روشنی اے روشنی مجھ کو نہ یوں حیران کر
میری صورت سے مجھے بھی آشنا کر دے کبھی
اپنے چہرے کا دکھا کے آئنہ احسان کر
کام آئے گا ترے سجاد مرزاؔ بس یہی
جس قدر بھی ہو سکے ہاتھوں سے اپنے دان کر
ગુજરાતી ભાષા-સાહિત્યનો મંચ : રેખ્તા ગુજરાતી
મધ્યકાલથી લઈ સાંપ્રત સમય સુધીની ચૂંટેલી કવિતાનો ખજાનો હવે છે માત્ર એક ક્લિક પર. સાથે સાથે સાહિત્યિક વીડિયો અને શબ્દકોશની સગવડ પણ છે. સંતસાહિત્ય, ડાયસ્પોરા સાહિત્ય, પ્રતિબદ્ધ સાહિત્ય અને ગુજરાતના અનેક ઐતિહાસિક પુસ્તકાલયોના દુર્લભ પુસ્તકો પણ તમે રેખ્તા ગુજરાતી પર વાંચી શકશો
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
