نور اندھیرے کی فصیلوں پہ سجا دیتا ہوں
نور اندھیرے کی فصیلوں پہ سجا دیتا ہوں
میں سیاہ بخت چراغوں کو جلا دیتا ہوں
پہلے اک جسم بناتا ہوں کسی پھول پہ پھر
ایک چہرا کسی پتھر پہ بنا دیتا ہوں
دن نکلتے ہی کسے ڈھونڈنے جاتا ہوں میں
رات کے پچھلے پہر کس کو صدا دیتا ہوں
ایک عرصے سے غم ہجر میں مصروف ہے تو
آ مرے دل میں تجھے کام نیا دیتا ہوں
مجھ سا سادہ بھی کوئی ہوگا زمانے میں کہ میں
اپنے قاتل کو بھی عمروں کی دعا دیتا ہوں
بہتے دریا کا بدن ڈھانک کے خشک آنکھوں سے
موم کے قلب کو پتھر کہ قبا دیتا ہوں
مستقل راہ سخن کا ہوں مسافر نایابؔ
گر تھکن لکھ دوں ورق پر تو مٹا دیتا ہوں
ગુજરાતી ભાષા-સાહિત્યનો મંચ : રેખ્તા ગુજરાતી
મધ્યકાલથી લઈ સાંપ્રત સમય સુધીની ચૂંટેલી કવિતાનો ખજાનો હવે છે માત્ર એક ક્લિક પર. સાથે સાથે સાહિત્યિક વીડિયો અને શબ્દકોશની સગવડ પણ છે. સંતસાહિત્ય, ડાયસ્પોરા સાહિત્ય, પ્રતિબદ્ધ સાહિત્ય અને ગુજરાતના અનેક ઐતિહાસિક પુસ્તકાલયોના દુર્લભ પુસ્તકો પણ તમે રેખ્તા ગુજરાતી પર વાંચી શકશો
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
