شہر بدری کے دن گزر جاتے
کتنا اچھا تھا لوگ گھر جاتے
آن دے کر کے جان لائے ہو
کیا یہ لازم نہیں تھا مر جاتے
حکم نافذ تھا اپنے گھر میں رہو
بے گھری ہم بتا کدھر جاتے
محتسب نے بڑی ہی جلدی کی
عین ممکن تھا ہم سدھر جاتے
عمر جیسی گزار دی ہم نے
تم کو ملتی تو کب کے مر جاتے
ہائے رے التفات چارہ گر
زخم گہرے نہیں تھے بھر جاتے
لوگ کچھ دیکھ کر ٹھٹکتے تھے
اور کچھ سوچ کر گزر جاتے
کھا گئے روگ آگہی والے
ورنہ خوش باش دن گزر جاتے
دل تلک آن کر رکے سب کھیل
کیا مزا تھا جو اس میں سر جاتے
بیر لے کر بھی ساری دنیا کے
اک تجھے ہم خیال کر جاتے
نا شعوری میں خوش تھی دنیا شمسؔ
ہم بھی اے کاش بے خبر جاتے
ગુજરાતી ભાષા-સાહિત્યનો મંચ : રેખ્તા ગુજરાતી
મધ્યકાલથી લઈ સાંપ્રત સમય સુધીની ચૂંટેલી કવિતાનો ખજાનો હવે છે માત્ર એક ક્લિક પર. સાથે સાથે સાહિત્યિક વીડિયો અને શબ્દકોશની સગવડ પણ છે. સંતસાહિત્ય, ડાયસ્પોરા સાહિત્ય, પ્રતિબદ્ધ સાહિત્ય અને ગુજરાતના અનેક ઐતિહાસિક પુસ્તકાલયોના દુર્લભ પુસ્તકો પણ તમે રેખ્તા ગુજરાતી પર વાંચી શકશો
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
