بارش اور بادل
کل شام مجھے بارش ملی
باغ میں روتی ہوئی
اس کی سسکیاں درختوں کی
شاخوں پر اٹکی تھیں
وہ بادل کا گھر چھوڑ آئی تھی
میں نے اسے تأسف سے دیکھا
رات کو میرے کمرے کی کھڑکی پر
بکھرے بالوں والے
پریشان بادل نے دستک دی
وہ چاندنی کا ایک ٹکڑا
ہاتھ میں لے کر
بارش کو ڈھونڈ رہا تھا
میں نے کھڑکی پہ بہتے
بارش کے آنسوؤں کی سمت اشارہ کیا
محبت کے آسمان پر بچھڑنے والوں کو
زمین بھی پناہ نہیں دیتی
اس لیے ہاتھ چھڑانے سے پہلے
یہ بات دھیان میں رکھنا
محبت میں جدائی دائمی ہوتی ہے
ગુજરાતી ભાષા-સાહિત્યનો મંચ : રેખ્તા ગુજરાતી
મધ્યકાલથી લઈ સાંપ્રત સમય સુધીની ચૂંટેલી કવિતાનો ખજાનો હવે છે માત્ર એક ક્લિક પર. સાથે સાથે સાહિત્યિક વીડિયો અને શબ્દકોશની સગવડ પણ છે. સંતસાહિત્ય, ડાયસ્પોરા સાહિત્ય, પ્રતિબદ્ધ સાહિત્ય અને ગુજરાતના અનેક ઐતિહાસિક પુસ્તકાલયોના દુર્લભ પુસ્તકો પણ તમે રેખ્તા ગુજરાતી પર વાંચી શકશો
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
